Afsluiting Nieuw Zeeland

Zaterdag 22 December

De vermoeidheid van de pinguïns zit er bij de jongens nog flink in en ze slapen tot bijna 9 uur. Heerlijk, alleen hadden we redelijk op tijd met de bus de stad in gewild. Nu gaan we dan meer eerst lekker rustig ontbijten en daarna de bus in. Vanaf de camping is het maar een klein stukje en binnen 10 minuten stappen we uit in de binnenstad. Al lopend komen we al snel langs een Starbucks en een goede bak koffie gaat er altijd in. Ook hier willen we weer met de oude tram die door de binnenstad rijdt. Maar dat doen we niet nadat we wat souvenirwinkels hebben afgelopen. We willen een paar leuke dingen kopen en je wordt hier werkelijk dood gegooid met souvenirwinkels. Op zich hebben ze allemaal wel hetzelfde, maar soms hebben ze net even iets anders in de aanbieding. De tram is leuk en we staan wel even gek te kijken als de buggy ons door de machinist uit handen wordt genomen. Ze hebben namelijk speciale opbergplekken voor buggy’s. “Nee, niet inklappen, we hangen ze hier voor aan de tram” En inderdaad belandt onze buggy voor aan de tram en rijdt hij voor ons uit door de stad. We rijden een half rondje en stappen uit in de New Regent Street. Een kleine historische straat met leuke gevels en lekkere eettentjes. We schuiven aan bij een stel dat gelijk vragen begint te stellen over onze reis. Zij zijn zelf 20 jaar geleden een aantal maanden door Europa gereisd en hebben toen ook een aantal dagen Nederland aangedaan. Na een half uur schuiven ook hun beide dochters aan. De oudste is net afgestudeerd aan de universiteit. Op ons gemakje gaan we daarna weer met de tram verder.

Op een kleine kunstmarkt vallen onze beide mannen in slaap en we wandelen weer terug langs (nog meer) souvenirwinkels. We vinden leuke houten onderzetters in de vorm van de ****** varen bladen. Het nationale symbool (naast de kiwi en de zilver varen). Uiteindelijk belanden we in Ballantynes. Een groot warenhuis. We zijn al langer op zoek naar een kerst cd voor kinderen, maar kunnen deze nergens vinden. We komen er om 10 over 5 binnen en dat is net te laat om Santa Claus nog te ontmoeten. Hij is er al een tijdje zodat je foto’s met hem kunt laten maken, maar is net de rendieren gaan voeren.

We hadden het idee om in een foodcourt nog even wat te eten. Omdat deze ook al sloot, zijn we maar terug gegaan naar de camper. Daar hebben we lekker sushi op en hebben we ’s avonds alle tassen weer een ingepakt.

De volgende morgen begint Jesper weer eens vroeg te spoken. Hij is ook niet meer stil te krijgen en we staan allemaal niet al te vrolijk op. We hebben ook geen brood meer kunnen krijgen en gaan redelijk snel op weg op met de kinderen toch Santa nog maar even te ontmoeten. Je kunt natuurlijk niet weg uit een land waar Santa zo belangrijk is, zonder hem te hebben ontmoet. Na natuurlijk weer een Starbuck’s koffie, sluiten we aan in een lange rij van kinderen die bij Santa op schoot willen. Gelukkig staat er een heel leuke Thomas de Locomotief houten treinbaan en de jongens zien we natuurlijk niet meer. Als we naar binnen mogen, vindt Jesper de poppen in de stallen een beetje eng en is daardoor nog zo verbouwereerd, dat er weinig zinnigs bij hem uitkomt als hij bij Santa zit. Voor het eerst van ons leven kopen we een foto tijdens een dergelijke commerciële sessie. Je bent nooit te oud om te veranderen toch?

Terug bij de camper pakken we de laaste spullen in en gaan nog maar eens naar een kerst grot. De eigenaresse van de camping had ons gewezen op een baptisten kerk die elk jaar een mooie kerstgrot in elkaar zet. Dit is op weg naar een mooie haven ten zuiden van Christchurch (Lyttelton). De grot is voor kinderen inderdaad fantastisch. Grote treinbanen met verlichting die met de zon en maan uit en aan gaan, diverse poppenspellen, het paradijs en natuurlijk het kerstverhaal. De Jongens leven zich helemaal uit bij de treinen en ook de rest vinden ze erg leuk. Ik (Erwin) ben wel onder de indruk van het brief verwerkingsproces van de Kerstman. Je ziet de brieven binnenkomen, gescand worden, de data worden gecaptured en vervolgens worden aangeboden aan het kado selectie en verpakkingssysteem. Sorry, alle normale mensen die dit lezen zullen het onduidelijk vinden, maar de BancTec collega’s en concurrenten zouden dit moeten snappen. Ik zal de foto’s die ik van dit proces heb gemaakt, later wel eens laten zien. We eten een broodje en besluiten de jongens maar lekker te laten genieten en niet meer naar Lyttelton te rijden. Hierdoor zijn we om 15:00 al bij ons motel en pakken snel de tassen over naar de motel kamer.

Om 15:30 zijn we bij Apollo en daar worden we dus inderdaad aangeslagen voor de 2 beschadigingen. Die ene die we in Rotorua hebben laten repareren is wel terecht, maar die bij de koplamp hebben we echt niet veroorzaakt. Maar ja, zo’n discussie win je nooit. We zijn onze borg van $250,- kwijt en moeten daar bovenop nog $75 administratie kosten betalen. Nadat we de camper hebben afgetankt leveren we hem in en genieten we van de heerlijke warme zon. Jesper en Sten leven zich uit in de speeltuin en wij hebben lekker tijd om ons te realiseren dat er weer een deel voorbij is. Morgen wordt een lange reisdag en dan zijn we weer in Australië. In ieder geval is dat een heerlijk vooruitzicht.

De volgende morgen (maandag 24 december) staat de wekker vroeg. We pakken snel alle laatste spullen in en willen op het vliegveld ontbijten. Ondertussen moeten we 2 keer met een trolley naar de receptie rijden om alle spullen bij het busje te leggen. Het motel brengt ons naar het vliegveld. Veel motel, hotels en backpacker hostels hebben dit soort service. Erg snel zijn we op het vliegveld. We moeten uiterlijk een uur van te voren inchecken om onze bagage in een keer via Auckland naar Sydney te laten inchecken. Als dit niet lukt moeten we zelf in Auckland de bagage oppikken en naar de internationale terminal meenemen. Ook dit keer hebben ze weer erg veel moeite met de jongens in ons paspoort. Blijkbaar is dit hier echt niet normaal. Er komen 3 verschillende managers bij en ze hebben ruim een uur nodig om ons in te checken. Uiteindelijk lukt alles, gaan we nog snel even wat eten en haasten we ons naar de gate. We kunnen gelijk boarden en zitten nog amper als het vliegtuig al van de slurf wordt afgeschoten. Dit heet “Just in Time”. Het vliegtuig is redelijk vol met veel families. Kerst gaat ons nogal voorbij, maar hier zie je alle familiebezoeken starten. Na een uur landen we in Auckland en moeten we met een bus naar de Internationale terminal. Erg blij dat we hier niet hoeven te wachten op onze bagage en er ook niet mee hoeven te zeulen. Op de een of andere manier hebben we ondertussen 87 kg, terwijl we met 67 zijn gestart. Nu moesten we nu ook wel de buggy en rugdrager inchecken, maar toch. We betalen onze departure tax en gaan richting douane.

Arghhhhhhhhhhhhh!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Met mijn duffe kop heb ik mijn whisky in de handbagage gestopt en deze wordt natuurlijk uit de tas gehaald. Alweer een whisky verspeelt deze vakantie. Je zou bijna stoppen met whisky drinken. Maar, dat gaat wel erg ver. Verder krijgen we natuurlijk weer geen vragen over Jesper’s medicijn en met opnieuw een uur vertraging vertrekken we richting Australië.

Nieuw Zeeland is een erg mooi onderdeel van de trip geweest. Het is een schitterend land met heel veel variatie in natuur. We hebben veel dolfijnen, zeehonden en pinguïns gezien, maar hebben wel de variatie van Australië gemist. Er zijn hier niet echt veel fleurige vogels, natuurlijk geen kangoeroes etc. Als we dan toch de vergelijking met Australië maken. Waar dat land ons steeds direct te pakken heeft, heeft Nieuw Zeeland dat minder. Dit is moeilijk uit te leggen, maar de “klik” is gewoon minder. Ooit komen we hier nog wel terug met meer tijd. Wat een natuur!